سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

نام فرانسیس فوكویاما (1952)، اندیشمند و استراتژیست امریكایی بعد از كتاب مشهور و بحث‌برانگیزش «پایان تاریخ و آینده انسان» (1992) پر آوازه شد. او در این كتاب كه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی (1989) و به سر آمدن جنگ سرد منتشر شد، خوشبینانه از پایان تاریخ به نفع نظام لیبرال دموكراسی به عنوان یگانه نظام موفق در عرصه سیاست جهانی یاد كرده و گفته بود كه جهان در سده آینده ناگزیر به سمت این نظام حركت خواهد كرد، اما بعد از سال 2000 و در دو دهه گذشته اتفاقاتی رخ داده كه نشان داد ایده فوكویاما بیش از حد خوشبینانه بوده و لیبرال دموكراسی‌های موجود نه فقط از سوی نظام‌های اقتدارگرا موردتهدید قرار می‌گیرند كه در دل خودشان هم ناراضیانی دارند. فوكویاما با مشاهده این وضعیت نه فقط از ایده اولیه خود یعنی پایان تاریخ عقب‌نشینی كرد، بلكه آثاری نوشت تا وضعیت جدید را توضیح دهد. واپسین این آثار سه‌گانه‌ای است كه به نقدهای درونی و بیرونی به لیبرال دموكراسی‌ها می‌پردازد و می‌كوشد آنها را پاسخ دهد: نظم و زوال سیاسی (2014)، هویت (2018) و لیبرالیسم و ناراضیانش (2022). رحمان قهرمانپور، نویسنده و پژوهشگر روابط بین‌الملل این سه‌گانه را به فارسی ترجمه كرده است. «لیبرالیسم و ناراضیانش» به تازگی توسط نشر روزنه منتشر شده است، به همین مناسبت با رحمان قهرمان‌پور گفت‌وگو كردیم كه از نظر می‌گذرد.